Pierwsze dzieło Mike'a - TUBULAR BELLS

Gdzieś około 1970 roku siedemnastoletni wówczas Oldfield rozpoczął szkicowanie swojej pierwszej poważnej kompozycji. Złożyły się na nią zarówno nowe melodie jak i kompozycje z czasów, kiedy Mike grał w zespołach Barefeet czy The Whole World.
Co mieści ten legendarny krążek? Wspomnianą dwuczęściową suitę właśnie. Dwa utwory.
Dwie ścieżki. I tylko dwie. Ale za to jakie... Rozpoczynają synkopowane dźwięki fortepianu, które układają się w klasyczny już dziś motyw, jeden z najsłynniejszych nie tylko w twórczości Oldfielda, ale i w całej historii muzyki rozrywkowej. Do tego dochodzi brzmienie dzwonków, linia basu... Ktoś rzekłby: banalne. Od czasu do czasu słychać mocniejszy akord, nadający muzyce ciekawy rytm. Temat buduje się dalej: delikatny motyw fletu, a zaraz potem lotny temat gitary i... pierwsza kulminacja z uderzeniem dzwonu. Przez cały czas otacza nas mistyczna, nieco tajemnicza atmosfera, tło budują dzwonki chromatyczne lub fortepian, na pierwszym planie słychać gitarę lub flet. Kilka ostrzejszych dźwięków, brzmienie zmienia się na zdecydowanie rockowe. Mocna partia przesterowanego basu i muzyka znów wraca do pełnych delikatności, akustycznych gitarowych pasaży. Znowu kulminacja - tym razem dobitniej słychać piękne, mandolinowe tremola. Zaraz potem bardzo ekspresyjne, jakby płynące prosto z serca, solo akustycznej gitary...

Jedna z kompozycji - Sailor's Hornpipe, wstrząsnęła rynkiem muzycznym, po pierwsze dlatego, że przewietrzyła trochę skostniały styl progresywnego grania, bo przecież jak dotąd nikt nie grał rocka w taki sposób. Po drugie był to również pierwszy utwór w historii muzyki rockowej, gdzie jako główny instrument figurują... dzwony. Anglojęzyczni krytycy często używali w stosunku do tej płyty określenia semi-classical ("pół-klasyczna").

Żródło: [link widoczny dla zalogowanych]